Samstag, Oktober 02, 2004

 

گوشه هایی از رباعیات حکیم عمر خیام

به مناسبت بزرگداشت خیام در اشتوتگارت

چون در گذرم به باده شوييد مرا
تلقين ز شراب ناب گوييد مرا
خواهيد به روز حشر يابيد مرا
از خاك در ميكده جوييد مرا

****

گر مي نخوري طعنه مزن مستان را
بنياد مكن تو حيله و دستان را
تو غره بدان مشو كه مي مي نخوري
صد لقمه خوري كه مي غلام است آن را

****

اين كهنه رباط را كه عالم نام است
و آرامگه ابلق صبح و شام است
بزمي است كه وامانده ي صد جمشيد است
قصري است كه تكيه گاه صد بهرام است

Comments: Kommentar veröffentlichen

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?